در ستایش زنجموره....

گاهی به جواد قارایی حسودیم میشه...چطوری ه زندگی...شغل...تفریح...علاقه...پول...هدف...عمر...همه چیز در یک سو...هم سو...مستند ایرانگرد*، سری جدیدش که از شبکه مستند پخش شد واقعا متحیرم کرد...با اینکه من ج در ستایش زنجموره.......

آفتاب رفت و غروب کرد...

حالا شب، رسیده...

امیدوارم آرامش به زندگی و دل آدم ها برگرده...

گاهی دلم خیلی پر و خالی میشه...

انگار که گیج بشم...

در ستایش زنجموره.......

امشب مستند ایرانگرد درمورد دره شیرز بود...چقدر عجیب بود...دره هایی مسحور کننده که طبقه طبقه بالا اومده بودند...حق با جواد قارایی بود... این منطقه شباهت زیادی به grand Canyon آمریکا داشت...خصوصا اون قس در ستایش زنجموره.......

تا صبح درگیر کابوس های عجیب بودم...

چه معنی می دادند...

در ستایش زنجموره.......

شمعدونی هام دیروز با به شکوفه و گل نشستن، خوشحالم کردند...

و جوونه ی بخشی از سبزی هام...

این روزها ، روزهای قشنگی نبود و حتی شاید بشه گفت نیست...

روزهای خستگی 

روزهای خاکستری...

صبح ه زود کار...

و عصر تن ه خسته ی سنگین ه پر از نگرانی...

انسان در بستر چالش های طبیعت...

هی فوران و افت و خیز 

دائم مبارزه

مبارزه برای رفتن برای هرروز بیشتر رفتن...

و انتها...

انتها، چی ه واقعا...

گاهی به د... فکر می کنم

و اینکه چرا دوبار خودکشی کرد و تا اعماق نیستی رفت و برگشت...

در ستایش زنجموره.......

از فراموشی تاریخی دچار ترس میشم بخاطر همین ه که هراز گاهی کتابی مرتبط با تاریخ ایران یا جهان رو دست میگیرم. هرچند اولویتم با تاریخ ایران ه...این موضوع، حیاتی ه و باید جایگاهش شناخته بشه.باید از دکوری در ستایش زنجموره.......

دیشب کابوس ها احاطه م کردند...

تا هر لحظه ی شب...

بیشتر عقربه های کوچک ساعت رو دیدم دو سه چهار...

هر لحظه پرش لبهام رو از تشنگی مریض کرده بود...

قلبم فشرده شده بود...

یک جایی همیشه درون قلبم درد می کنه...

بی اونکه بتونم تشریح ش کنم...

تجسماتم عذابم میدند...

و از خودم می بُرم...

دیروز عصر که برگشتم خونه خیلی خوشحال بودم ...

اینکه خونه ام و می خوام غذا بخورم...

اما شب...

نفهمیدم چی شد...

در ستایش زنجموره.......